Wiersze o śmierci
Autor
Mirosław Kukla
Poezja polska
Adam Asnyk
Krzysztof Kamil Baczyński
Józef Birkenmajer
Józef Czechowicz
Gustaw Daniłowski
Gustaw Ehrenberg
Tadeusz Gajcy
Maria Konopnicka
Stanisław Korab‐Brzozowski
Wincenty Korab-Brzozwoski
Bolesław Leśmian
Jerzy Liebert
Tadeusz Miciński
Adam Mickiewicz
Cyprian Kamil Norwid
Władysław Orkan
Julian Tuwim
Kazimiera Zawistowska
Autor nieznany
Autorka nieznana
Reklama
Poezja światowa
Charles Baudelaire
Letitia Elizabeth Landon
Edgar Allan Poe
Arthur Rimbaud
Memento mori
Śmierć nierozerwalnie łączy się z tragedią, rozpaczą, cierpieniem. Podczas gdy dla jednych ludzi oznacza absolutny koniec istnienia, odejście w niebyt, inni postrzegają ją jako początek nowego życia w innym wymiarze, lub kolejnej ziemskiej inkarnacji. Jako zjawisko nieuniknione dla każdego, często bywa określana mianem jedynej sprawiedliwości świata.
Ludzie umierają w różny sposób: bohatersko, męczeńsko, tragicznie, samobójczo albo na skutek choroby lub starości. Ale prawie zawsze, śmierć jako okoliczność przykra i bolesna, niesie ze sobą inspiracje pełne boleści, smutku i żalu, ale również patosu i zadumy. A jednak w pisanych pod jej wpływem wierszach, pomimo bardzo smutnego charakteru, można czasem odnaleźć iskrę nadziei. Jest to nadzieja, a czasem nawet wiara, że śmierć nie stanowi ostatecznego końca. Że po drugiej stronie istnieje nowe życie, rozstanie z bliską osobą ma charakter przejściowy.