Przejdź do treści Przejdź do menu Przejdź do wyszukiwarki

Wiersze o śmierci

Wiersze o śmierci
Cmentarz. Fot. Mirosław Kukla. Wszystkie prawa zastrzeżone.

Poezja polska

Adam Asnyk

Krzysztof Kamil Baczyński

Józef Birkenmajer

Józef Czechowicz

Gustaw Daniłowski

Gustaw Ehrenberg

Tadeusz Gajcy

Maria Konopnicka

Stanisław Korab‐Brzozowski

Wincenty Korab-Brzozwoski

Bolesław Leśmian

Jerzy Liebert

Tadeusz Miciński

Adam Mickiewicz

Cyprian Kamil Norwid

Władysław Orkan

Julian Tuwim

Kazimiera Zawistowska

Autor nieznany

Autorka nieznana

Reklama

Poezja światowa

Charles Baudelaire

Letitia Elizabeth Landon

Edgar Allan Poe

Arthur Rimbaud

Memento mori

Śmierć nierozerwalnie łączy się z tragedią, rozpaczą, cierpieniem. Podczas gdy dla jednych ludzi oznacza absolutny koniec istnienia, odejście w niebyt, inni postrzegają ją jako początek nowego życia w innym wymiarze, lub kolejnej ziemskiej inkarnacji. Jako zjawisko nieuniknione dla każdego, często bywa określana mianem jedynej sprawiedliwości świata.

Ludzie umierają w różny sposób: bohatersko, męczeńsko, tragicznie, samobójczo albo na skutek choroby lub starości. Ale prawie zawsze, śmierć jako okoliczność przykra i bolesna, niesie ze sobą inspiracje pełne boleści, smutku i żalu, ale również patosu i zadumy. A jednak w pisanych pod jej wpływem wierszach, pomimo bardzo smutnego charakteru, można czasem odnaleźć iskrę nadziei. Jest to nadzieja, a czasem nawet wiara, że śmierć nie stanowi ostatecznego końca. Że po drugiej stronie istnieje nowe życie, rozstanie z bliską osobą ma charakter przejściowy.