Wiersze o nocy, wieczorach i snach
Autor
Mirosław Kukla


Poezja polska
Adam Asnyk
Krzysztof Kamil Baczyński
Edmund Bieder
Józef Birkenmajer
Teresa Bogusławska
Józef Czechowicz
Zdzisław Dębicki
Aleksander Fredro
Tadeusz Gajcy
Kazimierz Gliński
Tadeusz Hollender
Cezary Jellenta
Jan Kasprowicz
Bolesław Leśmian
Jerzy Liebert
Tadeusz Miciński
Adam Mickiewicz
Cyprian Kamil Norwid
Władysław Orkan
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Zenon Przesmycki
Lucjan Rydel
Edward Słoński
Juliusz Słowacki
Julian Tuwim
Kazimiera Zawistowska
Henryk Zbierzchowski
Autor nieznany
Reklama
Poezja światowa
Charles Baudelaire
Rudolf G. Binding
Edgar Allan Poe
Gdy zachodzi Słońce
Gdy zachodzi słońce, zapadający zmrok zwiastuje nadejście nocy. Znamiennym jest, że ta część doby, różnym ludziom, przynosi różne, często biegunowo odległe od siebie emocje, odczucia i doznania, takie jak np.:
- spokój, wyciszenie, odpoczynek, sen;
- namiętność, miłosne uniesienia;
- marzenia, fantazje;
- twórcze inspiracje;
- przemyślenia, rozważania;
- tęsknota, smutek, żal;
- lęk, niepokój, senne koszmary.
Nie dziwi zatem, że noc wraz z towarzyszącymi jej zjawiskami, budzi w poetach wyjątkowo wyraziste i sugestywne, a zrazem skrajnie odmienne liryczne inspiracje. Pod jej wpływem powstają zarówno płomienne erotyki, spokojne poematy lub filozoficzne rozprawy; jak i kreślone drżącymi dłońmi strofy pełne lęku, ciemnych mocy i niepokoju. Spójnikiem staje się wygaszający emocje świt, który wraz z pierwszymi promieniami słońca, zsyła na wyczerpanych twórczą pracą poetów głęboki sen…