Przejdź do treści Przejdź do menu Przejdź do wyszukiwarki

Wiersze o naturze

Natura
Natura. Fot. Mirosław Kukla. Wszystkie prawa zastrzeżone.

Poezja polska

Adam Asnyk

Krzysztof Kamil Baczyński

Józef Birkenmajer

Józef Czechowicz

Zdzisław Dębicki

Elżbieta Drużbacka

Gustaw Ehrenberg

Felicjan Faleński

Kazimierz Gliński

Stanisław Jachowicz

Cezary Jellenta

Jan Kasprowicz

Maria Konopnicka

Stanisław Korab‐Brzozowski

Antoni Lange

Bolesław Leśmian

Jadwiga Łuszczewska (Deotyma)

Tadeusz Miciński

Władysław Orkan

Maria Pawlikowska‐Jasnorzewska

Wincenty Pol

Kazimierz Przerwa‐Tetmajer

Zenon Przesmycki

Lucjan Rydel

Julian Tuwim

Maryla Wolska

Włodzimierz Wysocki

Kazimiera Zawistowska

Henryk Zbierzchowski

Autor nieznany

Reklama

Poezja światowa

Charles Baudelaire

Jean Moréas

Paul Verlaine

Matka Natura

Matka Natura. Niewyczerpane źródło inspiracji i natchnienia. Zachwycająca swoją nieokiełznaną potęgą oraz mnogością odsłon, sama w sobie stanowi największą i najdoskonalszą artystkę. Pozornie nieuporządkowana i chaotyczna, gdy subtelną delikatność i spokój przeplata z destruktywną potęgą swoich żywiołów. A jednak jest w tym jakiś doskonały zamysł, samodopełniający się mechanizm, układający wszystko w logiczny ciąg zdarzeń.

Natchniona zjawiskami przyrody liryka, odbija podświadomą tęsknotę i nostalgię człowieka za tym co dzikie, pierwotne, zapomniane. Uświadamia, jak mikroskopijną cząstką natury jesteśmy, wtopieni w ogrom wszystkiego co nas otacza. Słońce i deszcz, wiosnajesień, lato i zima, dzień i noc, życie i śmierć. Początek i koniec.