Przejdź do treści Przejdź do menu Przejdź do wyszukiwarki

Wiersze o miłości

Edmund Blair Leighton - Tristan i Izolda
Tristan i Izolda. Edmund Blair Leighton. Domena publiczna.

Poezja polska

Adam Asnyk

Krzysztof Kamil Baczyński

Edmund Bieder

Józef Czechowicz

Gustaw Daniłowski

Tadeusz Gajcy

Wincenty Korab‐Brzozowski

Bolesław Leśmian

Jerzy Liebert

Tadeusz Miciński

Jan Andrzej Morsztyn

Władysław Orkan

Maria Pawlikowska‐Jasnorzewska

Kazimierz Przerwa‐Tetmajer

Edward Słoński

Julian Tuwim

Kazimiera Zawistowska

Autor nieznany

Reklama

Poezja światowa

Charles Baudelaire

Rudolf G. Binding

Paul Verlaine

Szczęście i łzy

Miłość – jedno z najsilniejszych uczuć międzyludzkich, od wieków inspiruje poetów, zarówno w wymiarze osobistym, jak i społecznym. W aspekcie osobistym, autor najczęściej staje się opisującym swoje własne przeżycia i uczucia podmiotem lirycznym; z kolei w wymiarze społecznym, najczęściej wciela się w rolę narratora, opisującego historię miłości innych ludzi.

W kontekście przesłania, wiersze o miłości niosą w sobie wiele skrajnie odmiennych emocji. Miłość szczęśliwa i spełniona nastraja pozytywnie. Pod jej wpływem powstają wiersze optymistyczne i radosne, przybierające często formę pełnych uwielbienia peanów lub błogich erotyków; zaś w formie narracyjnej opisujące szczęśliwą historię uczucia dwojga kochanków. Diametralnie odmienne cechy przejawia poezja natchniona miłością nieszczęśliwą: niespełnioną, nieodwzajemnioną, odrzuconą. Dominują w niej smutek, żal, osamotnienie, poczucie beznadziejności losu, rozpacz.