Wiersze o aniołach
Autor
Mirosław Kukla
Poezja polska
Krzysztof Kamil Baczyński
Władysław Bełza
Felicjan Faleński
Maria Ilnicka
Jan Kasprowicz
Maria Konopnicka
Stanisław Korab-Brzozowski
Bolesław Leśmian
Jerzy Liebert
Tadeusz Miciński
Artur Oppman (Or-Ot)
Kazimierz Przerwa‐Tetmajer
Autor nieznany
Reklama
Poezja światowa
Charles Baudelaire
Rudolf G. Binding
Edgar Allan Poe
Spokój i nadzieja
Anioły, jako doskonałe byty duchowe, w wielu religiach uważane za pośredników pomiędzy Bogiem a ludźmi, kojarzą się zazwyczaj z dobrocią, światłem, pokojem, miłością, czynieniem cudów. Siłą rzeczy stały się – i to nie tylko w sztuce sakralnej – częstym motywem artystycznym, bywając zarówno tematem przewodnim, jak i li tylko subtelnie wtrąconym, delikatnym akcentem w tle utworu.
U znakomitej większości poetów niesione przez anioły natchnienie objawia się wiarą i nadzieją, a częstym motywem inspirowanych nimi wierszy będą: kontemplacja, spokój, modlitwa, pocieszenie; rzadziej smutek lub żal. Zdarzają się jednak wyjątki. U twórców takich jak Tadeusz Miciński czy Charles Baudelaire anioły mogą zagościć w liryce ponurej lub bluźnierczej, pełnej buntu, lęku, rozpaczy albo niepokoju.